Steiktur heili.

Jæja þá er maður búinn að sitja í vinnunni í 5 tíma og skrifa skýrslu. Hausinn á mér er officially orðinn steiktur. En ég varð fyrir miklu sjokki um daginn þegar ég var að blaða í gegnum moggann á mánudagsmorguninn. Þá rak ég augun í minningargrein um Torfa sem einu sinni vann á Dominos. Strákur aðeins eldri en ég, en hann dó út í Póllandi og skilur eftir sig tvær stelpur og eiginkonu. Mér fannst Torfi alltaf frábær gaur hann þótti svolítið sérstakur á Dominos og passaði kannski ekkert rosalega vel inn þar. Var með þetta svakalega skegg og sagði endalausar sögur af sjónum. Var alltaf stórhneykslaður ef maður skildi ekki orð sem hann sagði. En þegar ég las minningargreinarnar um hann þá var það alveg gegnumgangandi hvað hann virtist hafa djúp áhrif á fólkið sem hann umgekkst. Öllum líkaði vel við hann virtist vera og ég fór strax að hugsa um fólk sem maður hefur kynnst sem öllum virðist líka vel við. Fólk sem gefur frá sér e-a hlýju eða góða strauma og er almennt góðhjartað og skemmtilegt í garð allra sem það hittir. Ég man eftir nokkrum þannig sem hafa orðið á vegi mínum. Mér finnst það alltaf jafn aðdáunarvert að vita til þess að sumir eru beintengdir inn í eigið sjálf, ef ég mætti komast svo að orði. Þurfa ekki að vera að þykjast neitt. Stórkostlegt einkenni í fari hvers manns og konu.
En annað: Hversu fáránlegt er það að Rauði krossinn og SÁÁ skuli reka spilakassa á Íslandi? Að lenda í stórkostlegum vandræðum vegna spilafíknar í spilakössum SÁÁ og fara svo í meðferð hjá SÁÁ. Skil þetta ekki!