Ég held að ég hafi skilað inn verstu ritgerð íslandssögunnar í dag. Heimildarritgerð um börn með dyslexíu. Kennarinn mun sennilega halda að manneskjan sem skrifaði ritgerðina (thats me, baby) sé bæði með skrifblindu og geðklofa á alvarlega háu stigi. Þynnkan í gær var svo mikil að ógleðin lak út um eyrun á mér. Það er rosa fínt ástand að vera í til að skrifa ritgerð. Og enn er þynnkan að láta ljós sitt skína. Í dag líður mér eins og Mr. T. standi fyrir aftan mig og berji mig í hausinn í hvert sinn sem ég tek eitt skref. "I pitty you fool...now fuck me up the ass...boy...do it...or i´ll ripp your dick off with my ass"