Was happening!

Mættur til leiks á ný er maður greindur með eindæmum, mjúkur sem skógarbjörn og ofboðslega vel kýldur að neðan! Get ekki annað en byrjað að röfla aðeins yfir þessum aumingjum í handboltanum. Týpískt fyrir íslenskt landslið í hvaða boltaíþrótt sem er. Best að byggja upp þvílíkar vonir. Ég sá dökk ský á lofti þegar byrjað var að tala um að þurfa að vinna norsarana með sem mestum mun og bla bla bla. Það kom bara ekki til greina að tapa á móti þeim, en sá er sjálfum sér verstur er talar drengilega út um endaþarm, eins og skáldið Jónas mælti. Það eru ekki góðir hlutir að gerast í neinni íþrótt sem ég fylgist með. United í meðalmennsku, Ajax eru 6 ft under og aftureldin í kvennahandboltanum gætu alveg verið að gera betri hluti. En hvað um það. Ég og Valgerður Björg höfum verði boðuð í viðtal á sjónvarpsstöðinni NFS til að ræða um undrið sem er barnið okkar. Þetta er víst fyrir morgunsjónvarpið hjá þeim, þannig að endilega tjékkið á þessu í næstu viku. Talandi um undrið þá er hún alveg ROSA stór orðin, tæp 8 kíló og með fellingar fleiri en ég kann að telja. Þær mæðgur þurftu reyndar að eyða tveimur síðustu nóttum inn á spítala vegna smá sýkingar, sem var ekkert alvarlegt. Hún var bara með smá nál í höfðinu og svona húfu eins og formúlu 1 gaurarnir eru með. Jæja best að fara að drífa sig bara í háttinn, þar sem maður þarf að vakna eldhress á morgun og fara að kíkja í bók.

P.s. ég gef skít í þetta kúkaidol.