Hey!!

Næst síðasta djammið mitt fram að fæðingu fór fram daginn fyrir afmælið hennar mömmu. Þá hittumst við úr vinnunni og borðuðum saman dýrindis mat, sem ég reyndar missti af. Ásamt því að borða var slegið saman í púkk og keypt rommflaska. Henni var svo blandað í einhvern ógeðisdrykk sem heitir móhító. Hann var reyndar ekkert ógeðslegur, reyndar var hann mjög góður, sennilega of góður. Því að nokkrum klukkustundum síðar var ég staddur í bænum dansandi af mér rassgatið á bar 11.
Og nú kemur að því merkilega.

Út af einhverri ástæðu þurfti ég að hlaupa yfir á Prikið og svo aftur tilbaka á bar 11. Á leiðinni tilbaka hljóp ég inn í par sem gekk niður laugaveginn. Þegar mér varð litið á gaurinn sá ég að þetta var stórvinur minn hann Christopher Moltisanti úr Sopranos. Mér brá svo svakalega þar sem að í mínum huga var þarna staddur vinur minn til margra ára sem ég hafði ekki talað við lengi. Þó svo að hann þekkti mig ekkert. En það eina sem mér datt í hug að gera var að rífa í öxlina á honum og öskra "Hey!!".
Ekki spyrja um Tony eða biðja um eiginhandaráritun. Hey.